Forum klasy 3A II LO w Tarnowie

justynam

Zadanie na poniedziałek 3-11-08
Jest tu parę potrzebnych inf. do wykonania zadań.

Interpretacja fragmentu „Małej Apokalipsy” Tadeusza Konwickiego i fragmentu Wielkiej Improwizacji „Dziadów cz. III” Adama Mickiewicza

Wielka Improwizacja wchodzi w skład znanego dzieła pt.\"Dziady cz.III\" napisanego przez Adam Mickiewicza wiosną 1832 roku w Dreźnie pod wrażeniem klęski powstania listopadowegoęłęó. Głównym problemem utworu jest ukazanie różnorodnych antagonizmów: między Rosją a Polską, między despotyzmem a wolnością, między dobrem a złem. Podobne problemy porusza \"Mała Apokalipsa\" Tadeusza Konwickiego z tą tylko różnicą, że Rosja zostaje zastąpiona ZSRR, a problematyka dotyczy groteskowego obrazu PRLęłęó-owskiej rzeczywistości.
Na wstepię rozważań dotyczacych koncepcji poety i narodu wpisanej w oba teksty chciałbym przedstawić literackie kreacje głównych bohaterów. W III cz. \"Dziadów\" poznajemy Konrada więźnia, bojownika sprawy narodowej. W \"Małej Apokalipsie\" Tadeusz Konwicki przedstawia nam postać Literata - poetę powiązanego ze środowiskiem opozycji antykomunistycznej.
Literat jest zupełnie inną postacią niż Konrad, który jest człowiekiem świadomym swojej drogi w życiu, przekonany o swojej wartości i swoim nieprzeciętnym talencie. Mickiewiczowski bohater jest zbuntowanym patriotą, rozpalonym żarem prometejskim i gotowym poświęcić się dla dobra i szczęścia narodu. Natomiast literat toczy swego rodzaju walkę pomiędzy poezją a patriotyzmem. Nie jest przekonany o swojej wyjątkowej misji w odrodzeniu się niepodłegłej ojczyzny. Oczom czytelnika rysuję sie obraz zagubionego, zniechęconego do życia, podatnego na wpływy innych człowieka. Dodatkowo świadomego swojej uległości wobec środowiska opozycjonistów co wyraża słowami: \"Dzięki nim podpisałem dziesiątki petycji,memoriałów i protestów kierowanych przez lata do naszego małomównego w tym względzie reżymu\". Przeciwnie Konrad - pyszny, chorobliwie ambitny i pewny siebie, wręcz porównał się z Bogiem, mówiąc: \"Nieśmiertelność tworze, cóż Ty większego mogłeś zrobić Boże?!\".
Jednakże oboje są poetami, z tą tylko różnicą, że Konrad będąc poetą uważa się za kogoś lepszego od innych, sam określa się jako samotnego. Jego poezja nie potrzebuje odbiorców dlatego, że jedynymi godnymi odbiorcami tej poezji są Bóg i natura, ponieważ poezja daje poecie nieśmiertelność, poza tym wiąże się z aktem tworzenia, co przybliża go do Boga. Jest świadom swego talentu, jego twórczość jest siła, która napędza go do walki i buntu. Domaga się od Boga władzy nad ludzkimi duszami. Posiadając nieograniczoną kontrolę nad ludzkimi umysłami chce stworzyć utopijną wizje społeczeństwa, w którym każdy będzie szczęśliwy. Odmienna postawę reprezentuje bohater Konwiciego, ktory uważa się za zwykłego poetę i nie potrafi zrozumieć dlaczego właśnie on ma dokonać samopodpalenia pod siedzibą Głównego Komitetu Partii. Twierdzi, iż są więksi, bardziej zasłużeni twórcy, których śmierć wstrząśnie opinią społeczną Polski i świata. \"Ale dlaczego ja? Dlaczego do mnie z tym przychodzicie?\" Próbując dotrzeć dlaczego on został wybrany dowiaduje się od Huberta i Rysia ,że śmierć innch, bardziej znanych przedstawicieli polskiej kultury będzie \"za dużym kosztem, za dużą stratą dla tego kraju i tej społeczności\" a jego ofiara bedzie \"w sam raz\".
Mimo tak licznych różnic u obu postacić mozna zaobserwować cechy wspólne. Decyzje bohaterów są próbą przezwyciężenia obojętności, zwątpienia i zła. Towarzyszy im nadzieja, że ich poświęcenie nie będzie daremne i jeśli nie te, to może kolejne przyniesie zmianę. Pojawia się tu więc nawiązanie do prometeizmu - jako postawy buntu przeciw złu świata w imię miłości do ludzi, w obronie wartości.
Aby dokładnie zrozumieć postawę głównych bohaterów muszę przybliżyć koncepcje stworzonego przez pisarzy społeczeństwa polskiego. W obydwu przypadkach jest on niejednolite. Dzieli się ono na znaczną wiekszość, która nie interesuje się losami narodu, w pełni akceptują sytuację niewoli ( w \"Dziadach\" - zabór rosyjski, w \"Małej Apokalipsie\" - zwierzchność ZSRR) oraz zdecydowaną mniejszość prawdziwych patriotów.
W czasach Mickiewicza wybuchające co kilkanaście lat powstania (1830, 1848, 1863)narodowowyzwoleńcze stworzyły potrzebę stworzenia bohatera romantycznego oddanego walce za wolność ojczyzny, dla której był w stanie zapłacić najwyższą cenę - oddac swoje życie.
Takie same zapotrzebowanie mozna było zauważyć w czasach wpisania do konstytucji aktu o nierozerwalnej przyjaźni Polski z ZSRR oraz rządów komunistów, gdzie skutecznie były tłumione przejawy jakiejkolwiek postawy opozycyjnej w stosunku do sprawujacej rzeczywistą władzę partii PZPR. Powszechne zakłamanie, oszustwa, brak wolności słowa wymusiły na poetach wykreowanie według koncepcji prometeistycznej wybitnej jednostki walczącej za wolność narodu. Podjęte decyzje o poświęceniu własnego życia w imię własnych poglądów i ideologi zarówno przez Konrada jak i Literata maja na celu zwrócenie uwagi społeczeństwa na rzeczywistą sytuację państwa Polskiego i obudzenie w nim ducha patriotyzmu.
Inną sprawą jest pozycja pisarzy analizowanych utworów we czasach im wspólczesnych. Mickiewicz był powszechnie szanowaną, cenioną postacią. W romantyzmie poetę uważano za przewodnika narodu, niezwykle wyczulonego w postrzeganiu świata, który potrafi dostrzegać rzeczy, których zwykły człowiek nie był w stanie zauważyć. Znacznie trudniejsze zadanie stało przed pisarzami, którzy tworzyli w II połowie XX wieku. Twórczość Konwickiego jaki i innych poetów tego okresu podlegała surowej cenzurze, co utrudniało swobodny przekaz pomiedzy poetą a odbiorcą. Jego ogromna rola była dostrzegana przez nieliczną grupę odbiorców. Powszechne uznanie i szacunek zdobył dopiero po obaleniu w Polsce socjalizmu.
Ostatnim aspektem w jakim chciałbym porównać oba fragmenty jest ich budowa oraz przynależność gatunkowa. We fragmencie \"Wielkiej Improwizacji\" przedstawiony jest monolog liryczny Konrada, który prowadzi pozorną rozmowę z Bogiem. Jak już we wstępie zauważyłem jest to urywek III cz. \"Dziadów\", które jako całość jest dramatem romantycznym - cechuje go zerwanie z zasadą trzech jedności, synkretyzm gatunkowy jak i estetyczny oraz mieszanie się scen realistycznych z fantastycznymi. W \"Małej Apokalipsie\", a dokładnie w cześci zamieszczonej w podręczniku jawi się nam obraz postaci Literata i jego rozmowy z przedstawicielami opozycji dotycząca samospalenia pod siedzibą GKP. Cały utwór ma wymowę polityczną i zalicza się go do powieści politycznej.
Mimo ponad setki lat pomiędzy życiem i twórczością Adama Mickiewicza, a Tadeusza Konwickiego przyczyna powstania ich dzieł pozostawała ta sama. Pisarzom zależało na stworzeniu bohatera - patrioty, na którym miało się wzorować społeczeństwo w walce o wolność dla ojczyzny. To dzięki poetom i ich trudowi włożonemu w pracę, w ukierunkowywaniu ideologi i systemu wartości Polaków nasza ojczyzna nigdy nie zginie.

Autor: Świder ale to chyba nie jej autorstwa

kuba

Grzechol

Ja tam napisałem sam Razz

dolce (corleone)

dobra, ja Yeti! idę coś napisać, bo coraz mniej czasu ;]

Duncon

Było zadanie na jutro ? Smile

kuba

Grzechol

Powiedzcie mi proszę, które sonety krymskie przerabialiśmy? Smile

kuba

Grzechol

dolce (corleone)

na wszelki wypadek naucz się wszystkich :*

justynam

[link widoczny dla zalogowanych] Wypracowanie